Zwarte ondergrond - onzichtbaar licht

Spelregels

Waarom veelal producten fotograferen op een witte achtergrond? Tijd voor wat anders; een zwarte zaklamp op een zwarte ondergrond. Extra spelregels: gebruik maximaal 1 (studio)flitser en het moet één opname zijn. Geen samenvoegingen in Photoshop. Das was de uitdaging deze keer.

Inspriratie

In het boek “Light – Science & Magic' van o.a. Fil Hunter wordt gesproken over de 'the invisible light technique'. Hierbij wordt gewerkt met het het principe 'hoek van inval = hoek van uitval' in combinatie met een zwart glanzend oppervlak. Reflecties op dit glanzende oppervlak worden weerkaatst op het te fotograferen object.  

Dit vormde het uitgangspunt voor dit experiment. Ik verving de transparante plaat van mijn opnametafel voor een van zwart arcyl. Dit hoogglanzende materiaal reflecteert alles wat maar binnen de hoeken van inval komt. Het is als het ware een donkere flexibele spiegel. Omdat het zo weerkaatst en ik één flitser wilde gebruiken, koos ik voor een indirect verlichting.

Opstelling

Ik had de zijkanten van de opnametafel dicht gemaakt met witte stukken karton om ongewenste reflecties tegen te gaan. De transparante plaat die oorspronkelijk in de tafel zat, gebruikte ik als dakje om het licht van de flitser zachter te maken (striplight via schuine wand). Na een aantal foto's gemaakt te hebben met indirect licht, had het beeld onvoldoende impact. Het waren prima standaard productfoto's. Het indirecte licht in combinatie met het zwarte ondergrond gaf een goed de vorm en structuur weer in combinatie een mooi en scherp contour in de reflectie.

Spel van reflecties

Door de het indirecte licht van de striplight ontstond er een relatief groot oppervlak met egaal licht. Door de striplight te verwijderen en rechtstreeks op het transparante dakje te zetten, ontstond een mooi verschijnsel. Omdat de opnametafel een gebogen verloop naar boven heeft, was het instellicht van de flitser drie keer te zien op het glanzende zwarte oppervlak. Door wat te spelen met de mate van verloop én de positie van de camera ontstond het spel van de reflecties. Door de flitser minimaal te verschuiven ontstond steeds een ander beeld. Uiteindelijk koos ik ervoor om de flitser helemaal achter op het 'dakje' te zetten. Het licht reflecteerde in het verloop van de zwarte achtergrond op drie plaatsen. Hierdoor werd een mooi tegenlicht zichtbaar dat zorgde voor een licht-donker contrast, mooie contour en een scherpe reflectie.

Hoog diafragma

Nu alles op zijn plek staat, was het tijd voor het volgende element. Het licht van de zaklamp zelf.

Door deze aan te zetten en de lamp iets richting de lens te draaien, straalt een gedeelte van het licht in de lens. Door te kiezen voor een hoog diafragma, breken de inkomende lichtstralen op de lamellen van het objectief. Hierbij is het volgende van belang. Kies voor een lange sluitertijd en zet het instellicht van de flitser uit, stel de camera in om te flitsen bij het 'tweede gordijn'.  Je wilt geen omgevingslicht meenemen gedurende de lange sluitertijd. Eerst registreert de camera het licht van de zaklamp zelf en daarmee dus de stervorming. Aan het einde van de sluitertijd gaat de flitser af en verlicht zo de rest van de opstelling.

Afwerking

Omdat dat zwarte arcyl plaat werkt als een spiegel, zie je ook alle krassen, stipjes en stofjes. Dus zorg dat je zo 'schoon' mogelijk werkt. In Photoshop zijn in dit beeld nog wat krassen stofjes weggehaald en is het kleur aangepast.

Experiment geslaagd: Donker object op donkere ondergrond, één opname en één lamp gebruikt. (Nou ja, 2 twee dan, als je ook de zaklamp meetelt.)